De molen van Tienhoven vs. Aegina
De trots van de molenaar!
Overal ter wereld zie je ze; molens. In allerlei soorten maten. Aangedreven door wind of water, bedoeld om te malen, pompen of zagen. Zoveel verschillen als er tussen de molens zijn, er is veelal één overeenkomst: de trots van de molenaar.
Het voorjaar lijkt de Corona tijd te willen compenseren door ons te trakteren op veel zon en overdadige bloei. Prettige bijeenkomst is dat het motto ‘blijf thuis’ inmiddels is veranderd naar ‘vermijd drukte’ wat dan weer prima te doen is als je, net als ik, van natuur in plaats van mensenmassa’s houdt. Heb ik even mazzel te wonen tussen bos, hei, water en weide.
Terug naar de molens! Daarvan hebben we er in Nederland heel wat. Zo vinden busladingen Chinezen (affijn, nu dan even niet …) de weg naar Kinderdijk en staan in Friesland molens met veelzeggende namen als De Hoop en Welgelegen. Hier om de hoek fiets ik regelmatig langs Wipmolen de Trouwe Wachter in Tienhoven. Ooit was zijn taak de polder te bemalen. Nu doet hij dienst als woning en verwonderen fietsers en wandelaars zich over het pittoreske plaatje.
‘De Trouwe Wachter’ van Tienhoven
Ik denk terug aan de molens die ik zag tijdens het reizen. Aan Melaka op het vasteland van Maleisië waar een Hollandse molen in de dorpskern herinnert aan de Nederlandse bezetting. Aan het Lassithi plateau op Kreta waar op 800 meter hoogte een groene vruchtbare vallei wordt gesierd door amandelbomen en windmolens met witte zeildoeken.
Lassithi plateau op Kreta
Foto credits: Hatzakis Georgios
Hollandse molen in Melaka, Maleisië
Foto credits: “Vakantie met Kinderen”
Maar de molen die me het meest is bijgebleven, is die op Aegina; een eilandje vlak voor de kust van Athene. We waren er in 2014 en deden al eiland-hoppend Aegina als eerste aan. Al van veraf sprong de molen met zijn witgepleisterde muren en blauwe luiken in het oog.
Op een prachtige plek met uitzicht over de baai van Aegina
De eigenaar van dit fotogenieke plaatje liep direct op ons af toen we stopten langs de weg. “Kom binnen, kom, ik maak koffie voor jullie”. Trots liet de molenaar ons zijn molen zien, alles even mooi en goed onderhouden. De hagelwitte wanden deden bijna pijn aan je ogen in het felle zonlicht.
Een trots man
In de tuin wees hij de kinderen op een grote pot met kruiden. “Oregano!” zei hij en vervolgens “Ruik maar”. Niet veel later hingen twee kinderneuzen in het geurige groen. Na een rondleiding, een straffe bak koffie en een mooi handen-en-voeten gesprek namen we even later afscheid van onze Griekse vriend. Wat bij bleef, naast de prachtige molen, is vooral zijn gastvrijheid en trots.
“Ruik maar jongens!” aldus de molenaar
Als ik in Tienhoven, niet voor het eerst en zeker niet voor het laatst, langs De Trouwe Wachter fiets, denk ik terug aan de molenaar van Aegina. De gelijkenis treft me. Je ziet het aan de molen. Aan hoe deze met zorg is geverfd, de tuin er mooi bij staat en de heg is geknipt. Molenaars zijn trots. En terecht!
Tienhoven – Ooit was het de taak van de molen deze polder te bemalen
Doe je mee met Travelz@Home?
Zet je reisfoto en een vergelijkbare foto van ons eigen Holland plus een korte beschrijving op Facebook of Instagram en tag mij via @travelznu. Mailen mag ook: yvonne@travelz.nu