Oostenrijk | Karinthië

Geitenwollen sokken, berghutten en vooroordelen

Daar gaan we, onderweg naar Oostenrijk. Je mag het gerust een wonder noemen. Op mijn vakantie-wish-list bungelt het land van Heidi ergens onderaan. Meestal werk ik deze lijst niet van onder naar boven af. In de verte zie ik de eerste bergtoppen al verschijnen en ik vraag me af: ‘Waarom nu eigenlijk wel?’

Ik zie ons al zitten. In de stromende regen in de tent. De een driftig aan het dweilen in een poging de slaapzakken enigszins droog te houden. De ander hangend aan een scheerlijn om te voorkomen dat we niet in z’n geheel in het meer te belanden. Naast ons een grijnzend geitenwollensokken-echtpaar in hun waterdichte sleurhut met stormvaste voortent. Lampjes eromheen ter markering van ‘hun voortuin’ en een blije kabouter in het zompige gras. Bij aankomst vertellen ze vol trots dat ze al 32 jaar op deze camping komen. Zelfde plek, ieder jaar. ‘Kom vanavond gezellig op de koffie, dan komen we morgen bij jullie. Buienradar belooft niet veel goeds voor de komende week maar hé, er is zoveel moois te beleven en voor de kinderen is heel veel te doen.’

Ik schrik op uit mijn gedachten. Ineens zie ik glashelder waarom ik nog nooit voor Oostenrijk gekozen heb. Toch rijden we bij Salzburg de grens over, bestemming: Karinthië. Tent en campingtafel in de dakkoffer. De kabouter hebben we thuis gelaten. 

Een sprong in de tijd. Twee weken later rijden we de Duitse grens weer over. Zelfde grens, tegengestelde richting. Mijn vooroordelen zijn als sneeuw voor de Oostenrijkse zon verdwenen. Regen en wind? Ja, hebben we een dag gehad. Geitenwollen sokken en tuinkabouters? Yep, ook gespot. Maar toch valt dit bergland voor mij nu onder de categorie ‘doen!’. Wat en waarom (en wat niet) lees je hieronder. 

1 – Het weer 

Laten we elkaar geen mietje noemen. Niemand zit te wachten op regen, storm en andere weer-ellende in de zomervakantie. Ik word in ieder geval ronduit chagrijnig als ik langer dan een dag of twee in de regen loop. Mensen zijn vrolijker, foto’s worden mooier en de omgeving ziet er nou eenmaal veel gezelliger uit als de zon schijnt. Tip voor mooi weer in Oostenrijk is Karinthië. Met de meeste zonuren van het land kan je deze zuidelijke deelstaat gerust Noord-Italië noemen. Andere tip: kies een camping of huisje wat niet te hoog ligt. Scheelt zomaar een paar graden en de bergen zoek je toch wel op. 

2 – Buiten is alles beter

Toegegeven; de slogan is gejat maar het is een waarheid als een Oostenrijkse koe. Hier moet je gewoon naar buiten. Uit je huisje, sleurhut, van de camping af. Hop! Ga klettersteigen, hiken, fietsen, kanoën, raften of canyoning of poedelen in een stromende rivier. Bijkomend voordeel is dat je je geitenwollensokken buurtjes ontloopt. Hoe dan ook, ga wat doen!

• 

• 

• 

• 

• 

3 – Koopje

We blijven toch Hollanders! Ons bin zuunig. En laat Oostenrijk nou spotgoedkoop zijn als je het vergelijkt met Italië, Spanje of Frankrijk. Je gaat uit eten voor nog geen 15 euro en koopt een biertje voor amper 2 euro. Ook je verblijf is doorgaans een stuk voordeliger. 

4 – Meer, meren, meest

Karinthië heeft naast de meeste zonuren ook de meeste meren van Oostenrijk. Een gouden combinatie als je het mij vraagt. Koudwatervrees? Geen probleem. De meeste meren in Karinthië zijn zomers goed te doen. Zelfs ik, rasechte koukleum, nam elke ochtend een duik in het meer. Langs de oevers zijn heerlijke stranden. Enig nadeel is dat de meeste geen vrije toegang hebben. Ze zijn veelal omgetoverd tot betaald ‘Strandbad’ met bedjes, parasols en vaak een eethuisje erbij. 

5 – Huttentocht

‘Een huttentocht maken!’ stond al jaren prominent op mijn bucketlist. Oostenrijk leek me de uitgelezen kans deze bucket af te tikken. We vinden een mooie route; niet te ver, wel uitdagend en net onder de top een kneuterig uitziende berghut. Wandelschoenen aan, rugzak op en gaan. Bij het startpunt zien we de Mittagskogel al liggen. Daar gaan we naartoe! Na het eerste vlakke deel wordt het bos dichter en pad steiler en na een paar uur lopen begint de echte klim. Boomstronken bieden houvast langs het steile pad. De kinderen huppelen als volleerde berggeiten omhoog. Dan ineens breekt het bos open en staan we naast de Bertahütte. ‘Welkom! Jullie hebben het gehaald!’ zegt Gisela. Samen met Ferdl runt ze zomers deze hut. Het biertje dat ze tapt smaakt verrukkelijk en welverdiend. De kinderen smullen van de Apfelstrudel. Het uitzicht op de Mittagskogel is als uit een fotoboek.

• 

• 

• 

• 

• 

Er zijn 3 andere gasten in de Hütte. Oostenrijkers, fit en op leeftijd. Na het eten zeggen we onze huisgenoten gedag en vallen we moe maar voldaan in slaap in onze ruime zaal. Een half uur later schrikken we wakker van voetstappen. De drie pensionada’s stievelen door onze kamer op zoek naar een onbeslapen bed. Ondanks dat de slaapzaal naast ons leeg staat, leek het ze blijkbaar een goed idee gezellig met z’n allen bij elkaar te gaan liggen. De kinderen slapen als roosjes en horen niets. Dat we ons omdraaiden en ‘laat maar gaan’ dachten hebben we die nacht moeten bekopen. Een drietal vals zingende kettingzagen met hyperventilatie hebben ons zowel wakker gehouden als de slappe lach bezorgd. 

Met stijve kuiten en kleine oogjes zitten we de volgende ochtend aan het ontbijt. We zijn klaar voor de laatste etappe: de top van de Ferlacher Spitze. Niet ver meer, wel heel steil. In een klein uur komen we aan bij het kruis dat bovenop de Spitze staat te pronken. Het gevoel van overwinning heerst. Met z’n vieren de top gehaald. Wat een uitzicht! Onze drone legt het plaatje vast. Een huttentocht maken stond al die tijd blijkbaar terecht op mijn bucketlist. Snurkende senioren en zere kuiten, het is het meer dan waard. 

6 – Panorama routes

Dat bergen prachtige plaatjes bieden mag geen verrassing zijn. In Oostenrijk staan veel bergwegen garant voor de nodige ‘wow-momenten’. De mooiste routes zijn gekenmerkt als Panoramaweg oftewel Hochalpenstrassen. Tegen een fee rij je boven de diepste dalen, door de scherpste haarspeldbochten en langs de mooiste watervallen. Onderweg stop je voor een korte (of lange) wandeling, een van de vele hier-moet-ik-echt-een-foto-van-maken-punten of een gezellige Stube. 

• 

• 

• 

• 

7 – In een Winterwonderland

Het voordeel van die ene koele regenachtige dag tussendoor is dat er op de hoger gelegen bergen verse sneeuw valt. Neem de gondel naar boven en struin door een heus winterwonderland. In de Stube neem je bij de open haard een Apfelstrudl of Kaiserschmarren. Voor wie niet een jaar kan wachten op de volgende skivakantie: op veel gletsjers kan je in de ochtend heerlijk skiën in de zon.

8 – In het land van Heidi

Meisjes met blonde vlechtjes en Lederhosen al huppelend in de wei. Jongens die al hun lucht uitblazen in een Alpenhoorn. Bovenop de berg zie je het zo voor je. Dit is het land van Heidi (én de Milka koe). In de groene weides gevuld met alpenbloemen grazen koeien met hun rinkelende bellen. Parasailers vullen de lucht als de moderne tegenhanger van Moeder Natuur. Gondels, wandelroutes en berghutten met pullen bier maken dat het de wandelaars aan niets ontbreekt. Heidi had het zo slecht nog niet. 

9 – Naar de reuzen van Oostenrijk

Karinthië lijkt een wedstrijdje te doen met haar soortgenoten en is daarin vrij succesvol. Het is de streek met de meeste meren, meeste zonuren, langste gletsjer en hoogste berg van Oostenrijk. De route naar de Pasterze toe is al even indrukwekkend als de gletsjer zelf. De Hochalpenstrasse loopt vanaf Heiligenblut  via Bruck naar Zell am See en zigzagt je langs de steile bergwand en woeste watervallen. Kaiser-Franz-Josefs-Höhe, het eindpunt van de route, is naast een plein vol toeristen startpunt van de wandelroute naar de gletsjer. Wie het steilste stuk liever skipt neemt het treintje. Bordjes met jaartallen laten je meereizen door de tijd. Ze geven aan tot waar de gletsjer ooit reikte. Pijnlijk om te zien wat klimaatverandering doet. De gletsjer kraakt en laat af en toe een brok ijs vallen in het koude water. De Spitze van de Grossglockner kijkt geduldig uit over het spel tussen sneeuw, ijs, wind en water. Dit zijn de echte reuzen van het land. 

---

• 

• 

• 

• 

---

---

---